Hey hey! Long time no blog, again. We zijn inmiddels alweer 16 dagen verder sinds mijn vorige post. In die 16 dagen heb ik de dag bereikt dat ik een maand weg was van huis, heb ik gewerkt, en ben ik inmiddels al weer bijna een week zonder mijn lieve reisgenootjes.

Ik weet niet of ik in deze post heel veel bijzonders te vertellen heb, maar dat gaan jullie wel lezen!

De vorige keer was ik gebleven bij Mardi Gras, de Gay Parade van Sydney. Het was onwijs cool om daar bij te zijn!! Rondom de parade was het helemaal volgepakt met mensen, dus je kon bijna nergens meer lopen. Ik kan daar persoonlijk niet zo heel goed tegen. Mij te druk. Maar uiteindelijk hadden we gelukkig een goede plaats gevonden waar het wat rustiger was en waar we het echt top konden zien. Een aantal mensen gingen weg en gaven ons hun krukjes om op te staan. Het was echt een groot feest om mee te maken. Het was kleurrijk, vrolijk en gezellig. Iedereen was blij en je voelde echt zo’n soort van respect tussen iedereen. Je hoorde mensen ook het ene na het andere compliment gooien naar random andere mensen. Iedereen was er om “diversity” maar ook juist “equality” te vieren, dat was gewoon heel mooi om te zien. Iedereen van de LGBTQA+ community voelde zich volgens mij erg gewaardeerd, en dat is natuurlijk waar het om ging. We zijn best lang blijven kijken, eigenlijk gewoon totdat de parade over was, en zijn toen terug gegaan naar ons hostel wat gelukkig super dichtbij was.

Wat we diezelfde dag trouwens ook nog hebben gedaan, is de kustwandeling van Bondi Beach naar Cooge. We zijn niet helemaal tot het einde gekomen maar hebben toch zeker heel wat mooie kustlijnen gezien! Foto’s volgen.

Verder zijn we een keertje uit geweest, wat een hele gezellige avond is geworden. De volgende dag hadden Sanne en ik de eerste auditie ronde van Luna Park. Gelukkig lagen we totaal niet laat in bed en waren we fris genoeg om hier heen te gaan. Wanneer ik trouwens auditie zeg, bedoel ik ook echt auditie…. Ik had dit niet helemaal verwacht. Zoals je in Nederland meestal gewoon solliciteert dmv een sollicitatiegesprek, wilden ze hier dat je danste, jezelf voorstelde en eigenlijk jezelf gewoon voor schut zette tegenover het management en de rest van de mensen die auditie kwamen doen. Ik vond dit nou niet echt een leuk vooruitzicht, omdat ik heel erg uit mijn comfortzone moest. Gek genoeg vonden ze toch dat ik dit goed genoeg deed, want ik mocht door naar de volgende ronde! Die ronde was nog dezelfde dag, en daar voorafgaand moest ik heel lang wachten. De tweede ronde was wel een 1 op 1 gesprek. Ik dacht dat dit nou niet per se echt goed ging, maar de volgende dag hoorde ik dat ik weer door mocht naar de volgende ronde! Die vond plaats op vrijdag, en bestond eigenlijk gewoon uit luisteren naar een 3 uur lang durende presentatie over o.a. de normen en waarden van Luna Park. Ze wilden graag dat je actief mee deed, omdat je nog steeds “in de gaten gehouden werd”, maar ik heb eigenlijk niets gezegd. Aan het eind werden we allemaal welkom geheten aan het team en was het tijd voor papierwerk. Ik heb dus nu een baan! Ik moet hier werken tot en met 26 april, wat voordelen en nadelen heeft. Voordeel: ik heb straks genoeg geld om verder te reizen. Nadeel: ik heb straks heel weinig tijd om verder te reizen, namelijk nog maar 5 weken. Toch ga ik het doen, want het is een leuke ervaring en ik weet zeker dat ik ooit nog eens terug kom in Australië om alles te bekijken wat ik aan het eind van deze reis misschien niet gezien heb.

Nog voor deze vrijdag zijn we nog naar de Blue Mountains geweest. Ik ging hier heen met Eva en Sanne, want Anne, Steven en Emmy hadden een andere tour geboekt. We hadden een kleine groep en vertrokken in een kleine bus, met een hele leuke gids. Ik denk dat deze tour toch wel een van mijn favoriete dingen is die ik heb gedaan tot nu toe. We hebben “gehiked” door regenwoud en bergen, en kwamen terecht op plekken met adembenemende uitzichten. Je voelt je daar boven echt super klein. Het was heel rustgevend en ik kon er echt uren blijven staan, gewoon kijken en de frisse lucht in ademen. We hebben ook nog water rechtstreeks uit de waterval gedronken en een of andere plant gegeten die je eetlust zou terugdringen. Mijn eetlust wordt nooit teruggedrongen ;-)

De dag hierna heb ik met Steven, Anne en Emmy een “harbour cruise” gedaan. Ik vond dit niet per se spectaculair, maar leuk was het zeker. Een beetje in het zonnetje genieten van Sydney vanaf het water. Midden in onze tocht werd Steven ineens gebeld door Eva dat ze gratis kaartjes had voor Australia’s Got Talent?! Ons humeur was meteen nog beter, want dat was natuurlijk een leuke verrassing. Na de cruise gingen we ik weet niet hoe snel terug naar het hostel om ons fatsoenlijk aan te kleden en op te maken etc. Aangekomen bij het Australia’s Got Talent gebouw bleek dat we ook nog eens priority tickets hadden, dus we konden de veeeeeel te lange rij lekker skippen! We waren nog wel een beetje sceptisch over de “tickets”, want alles wat we hadden waren rode, papieren armbandjes. We kwamen toch de zaal binnen en hadden nog prima plaatsen ook. Het was leuk om mee te maken, maar ook zwaar vermoeiend. Het is en blijft natuurlijk televisie, en dus moesten wij mee werken aan de fake perfectie… We moesten meerdere keren klappen, lachen, een staande ovatie geven, etc., die dan later in de aflevering kon worden gebruikt als onze natuurlijke reactie op een optreden niet “goed genoeg” was. Ook deden ze alsof de hele zaal vol zat en de show was uitverkocht……….nou, er waren nog zeer veel plaatsen vrij. One big fat fake lie wat dat betreft dus. Maar goed, laten we er geen al te negatief verhaal van maken, dit was te verwachten en de optredens waren gewoon goed! Misschien zijn we ook nog op tv gekomen, dat weten we eigenlijk niet ;-)

Ook zijn we twee keer naar Newtown geweest. Een wijkje zo’n 15 minuten vanaf Sydney Central vandaan. Ik voelde me hier echt meteen thuis, en vond het veel leuker dan Sydney zelf. Het deed mij heel erg denken aan Camden Town in Londen. Steven was het met me eens. Bijna elke winkel wilde ik naar binnen en bij bijna elk cafeetje/restaurantje/barretje wilde ik iets eten of drinken. De mensen waren er ook goed gekleed. Het was er lekker alternatief, daar hou ik wel van.

Als een soort van “afscheid” zijn we nog samen uiteten geweest en hebben we nog een tosti party gehouden. Op maandag 14 maart was het zover: iedereen ging een andere kant op.. Eva vertrok eerst, via Canberra naar Melbourne. Daarna ging Sanne richting Byron Bay en als laatste gingen onze 3 Belgen op weg naar Coffs Harbour. Ik bleef achter in Sydney. We wisten allemaal dat dit uiteindelijk ging gebeuren, maar leuk was het zeker niet. Of nou ja: wat iedereen nu gaat doen is natuurlijk hartstikke leuk. Nieuwe dingen zien en ontdekken, nieuwe mensen ontmoeten, etc. Maar het afscheid was gewoon klote. We hebben het een maand ontzettend gezellig met elkaar gehad en we hadden echt steun aan elkaar. Er zijn zeker heel wat tranen gevallen, en toen ging iedereen op naar een nieuw avontuur..

Mijn nieuwe avontuur is nu dus werken bij Luna Park. Het afgelopen weekend ben ik getraind voor zowel “attendant” als “operator” bij verschillende attracties. Ik vond het best intens, maar wel heel leuk. Je bent verantwoordelijk voor de apparatuur en de veiligheid & het plezier van de gasten. Ook hier moest ik weer behoorlijk uit mijn comfortzone, maar uiteindelijk begon het te wennen! Het is alleen maar heel goed voor me en ik weet zeker dat ik er ontzettend veel van leer. Er werken ook heel veel aardige mensen uit allemaal verschillende landen over de hele wereld. Ik ga dus ook zeker nieuwe mensen leren kennen. Ik krijg 1 keer in de 2 weken betaald, wat veel gunstiger is dan 1 keer per maand. Straks heb ik dus genoeg geld en kan ik ook mijn reis vervolgen! Misschien, ik hoop het, kom ik mijn reisgenootjes dan nog tegen. En anders gaat er zeker een reünie komen in Nederland of België!

Cheers!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx